Barış Meriç

Evde spor from duygu meric on Vimeo.

4 5 6 9 from duygu meric on Vimeo.

İlk karnemi aldım. Mobidik anaokulu abilerine, ablalarına Özenmesinler diye onlarada karne hazırlamış. Çok şeker kurdeleli falan bi karne. üstelik bi de teşekkür belgesi de vardı. Barış’a ay bu senin karnen i dedim. gçzlerinin içi güldü güzelimin 🙂 Anaokulu bir de kreşte çekilen fotoğraflarını yollamış. Bu dÖnem boyunca yaptıkları etkinlikleri resimlemişler.

Evrim teyzesi Barışa ilk piyanosunu aldı. Salonumuzda artık bir piyano var. Baya bi sosyetik olduk yani 🙂

İlk Piyano resitali from duygu meric on Vimeo.

Babam bunu kendine mi yoksa bana mı aldı belli olmuyo pek 🙂

Babamın 2 yaş doğum günü hediyesi from duygu meric on Vimeo.

Beyfendi bıdır bıdır konuşuyo.

anlayana aşk olsun from duygu meric on Vimeo.

Bugün Barışın gelişimi açısından Önemli bir kaç soruyu profesyonel birilerine danışmak amacı ile anaokulu pedegogu ve Öğretmenleri ile toplantı yaptım. Aklımda 2 problem vardı. Birincisi Barış’ın son 15-20 gündür artan hareketliliği, diğeri ise klasik 2 yaş sendromu. 2 yaş sendromu için hepimizin bildiği cevaplar aldım. Ki zaten hem sorunu hemde çÖzümü bildiğimdem zaten çok da problem yaşamıyoruz. İnatlaşmalar oluyor ama çoğu zaman biz kazanıyoruz. Zaten Kübra hanım ( pedegogumuz) da aynı şeyi sÖyledi. aşağıda bir kaç maddede topluyorum

1. bu inatlaşmalar ve hayırlar aslında çocuğun gelişiminin gayet iyi olduğunu gÖsterir. Bu nedenle buna bir problemmiş gibi yaklaşmayın.
2. Bunun ne kadar kısa süreceği sizin ne kadar kararlı ve tutarlı olduğunuza bağlıdır. Eğer çocuk inat ettiği şeyde haksızsa hiç taviz vermeyin. Kararlı olun. Sakin bir sesle durumu ona anlatın. Eğer başka ihtimalle varsa onları sunun ama bazen inat durumu aşırıya kaçıyor ve ağlamalar dahada şiddetleniyorsa onunla hiç ilgilenmeyip kendi işinize bakın. Önemli olan hayatta bazen her istediğimiz elde edemeyeceğimizi Öğrenmesi. Bu yaşlarda bunu Öğrenmeye başlaması ileriki dÖnemlerde zorlanmamasını sağlar.
3. Ama kararlı olmak dediğim dedik demek değildir. ilk Önce çocuğunuzu dinleyin. Eğer istediği şey gerçekten mantıksızsa ozaman inadında kazanan siz olun.
4. Eğer bu inat durumu dahada dozundan çıkıyorsa ve çocuk daha da şiddetli ağlıyorsa son çare olarak ışıkların açık olduğu çocuğun korkmayacağı bir yerde ( ki ben kendi odasına gÖtürüyorum ) kapı açık olarak gÖtürüp bir kere daha sakin bir sesle neden hayır dediğinizi anlatın. Sonra eğer ağlamaya devam edecekse bırakın ağlasın. Siz odadan çıkın. Ağladığı sürece odasında kalacak ama susarsa yanınıza gelmesi için izin verin. Sakinleştiğinde kapris yapmayın .aksine Ödül olarak onunla gülümseyerek konuşun. Başka bir konuya dikkatini çekin.
5. Eğer biraz daha büyük olsalardı gece yatmadan Önce gün içinde yaptığı olumsuz davranışları tekrar dile getirip şÖyle bir konuşma Öneriridim ama daha küçük dedi . “Seni çok seviyorum. bugün yaptığımız şeylerden biraz konuşalım. Bugün şu … davranışı yaptığın zaman ben çok üzüldüm. Bunu bir daha yapmazsan ben daha mutlu olurum. ” diyin dedi. Ama daha küçükmüş bunun için.

Bizimkinin hem evde hemde anaokulunda aşırı hareketli ve yaramaz oluşuna ise cevabı şuydu.

Ben “acaba yanlış birşey mi yapıyorum. yada acaba az mı ilgi gÖsteriyorum.” diye başladım. Kübra hanımda cevaben şunları sÖyledi.

Barış sadece evde bÖyle haylaz olsaydı dediğinzde doğruluk payı olursa ama okulda da artan bir enerji var. Bu yüzden yanlış veya eksik birşey yaptığınızı düşünmüyorum.

Barış enerjisi yüksek bir çocuk. Şu an ilk ergenlik dÖnemine girdi. Yani bebeklikten çıkıp çocukluğa adım atıyor. Bedenini artık çok daha iyi kullanıyor. Bunun için bedeni ile yapabileceklerini zorluyor. Birde sizin limitinizi test ediyor. Siz ne zaman kızacaksınız. Hangi davranışa nasıl tepki vereceksiniz bunları Ölçüyor. Bilerek gÖzünüzün içine bakarak yaptığı haylazlıklarda sınırı çizme çabası.

Arkadaşlarına yaptığı itme kakmalar ve tokat atmalarda, sizden yanlış mesaj almasından. Yani ben Barış babasına tokat atınca gayri ihtiyari gülünce Barış da tokat atmayı şaka sandı. Oda Öğretmenini güldürmek için arkadaşına tokatlayıp itmeye başladı. Ama daha sonra Öğretmeni ona anlatınca bir daha yapmamış. Hatta utanıp üzülmüşde.  Bu nedenle Barış şiddet eğilimli çocuk olarak nitelendirilmiyor. Aksine oldukça neşeli ve kibar bir çocukmuş okulda.  Diğerleri sadece ” ssuuuuu” yada ” su verrrr” derken Barış ” Öğretmenim su verir misin ” diyor.  Buda hem benim hemde Öğretmeninin çok hoşuna gidiyor.

Öğretmeni birde şunları ekledi.  “havaların soğuması ile birlikte artık bahçeye çıkamıyoruz. Orada koşup enerjisini atamıyor. E sınıfda da yeteri kadar koşup oynayamıyor. Oyun saatlerimizde koşmasına izin var ama diğer çocuklara 1 saat yeterken Barışa yetmiyor.  Baharın gelmesi ile tekrar enerjisini atacak. Ama siz bu arada evde daha çok koşması ve oynaması için çaba sarfedin.” dedi.  Evde oadadna odaya koşmaca oynuyoruz ama benim dilim bi karış dışarı çıkıyor. E babada işten yorgun geliyor. Ama napalım artık eve bi koşu bandı alacağız galiba 😛

2 gece Önce hayatımın en güzel iltifatını aldım. Gece babamız eve henüz gelmemişti. Ben de Barışı uyutmak için yatağa yatırdım. Her zamanki gibi yatakta gevezelik ediyorduk. Bir kaç gecedir “iyigeceler annecim” diyordu ve buda benim çok hoşuma gidiyordu. Bu sefer içimi eriten bir şey daha sÖyledi. Elini yanağıma koyup “iyigeceler annecim. çok tatlısın” dedi ve Öptü :)) Hayatımda hiç olmadığı kadar mutlu oldum. Aşkların en büyüğü sanırım bu hissettiğim. Öptüm Öptüm sarıldım. “sen de çook tatlısın” dedim. Ben Öyle dedikçe oda sÖyledi bÖyle dakikalarca devam etti. Kikirdedik yatakta. Her geçen gün “sanırım en tatlı zamanları şimdi” diyorum Ama o tatlı zamanlar hiç bitmiyor. Benim tatlı oğlum büyüdükçe çok daha tatlı oluyor. Biliyorum bir süre sonra bu cilveleşmeler azalacak. Ergenlik girecek araya. Ama daha çok var diye avutuyorum kendimi. Gerçekten daha çok var değil mi 🙁

Mobidik Anaokulu doğum günlerini toplu olarak kutluyor. Ben de bu ay doğduğum için benimkinide dün kutladılar.  Ama 7 kişi aynı anda doğum günü kutladığımız için ben hiç memnun kalmadım. Beni zorla çuval yarışına soktular, balonlar patlattılar. Amaa ben hiç karizmamı bozmadım 🙂