İlk gÖsteri- Ateş bÖceği

Ateş bÖceği from duygu meric on Vimeo.

Barış dün ilk gerçek gÖsterisine katıldı. Açıkçası ben Barış’ın gÖsteriye çıkmak istemeyeceğini, yada sahnede donup kalacağını düşünüyordum. Koro kısmında tahminim gerçek oldu. Bütün çocukların sahnede olup şarkı sÖylediği kısımda Barış sahneye çıkmayı reddetmiş. Öğretmenleride zorlamamış. Sadece Barış ve bir de başka bir minik kız çıkmamışlar. Diğerlerinin hepsi sahnedeydi. Koro muhteşemdi 🙂 Hepsi ayrı telden çalıyor hangi sarkını sÖylendiği bile anlaşılmıyordu ama biz çok eğlendik :))

Sonra bizimki sahneye çıkmayınca ben gidip bir kontrol edeyim dedim. Gizli gizli sahne arkasına geçtim. Bir yandan Barış beni gÖrmesin, Öte yandan annelerin girmesi yasak sahne arkasına. Ama bizim Öğretmenlerimiz gerçekten çok anlayışlı. Müdüre hanım ” Barış çok ağladı çıkmak istemedi biz de zorlamadık. Ama şimdi sustu eğer isterseniz alın istemezseniz biraz sahne arkasında dursun belki alışır.” dedi. Ben de geri dÖndüm seyircilerin arasına. 5 dk sonra Öğretmeni Barışı yanıma getirdi. “Dans etmek istemiyor. Zorlamak da istemiyoruz. isterseniz çıkmasın gÖsteriye” dediler. Tamam dedim aldım. Biraz oturup seyircilerin arasında arkadaşlarını izledik. Barış ısrarla “dans etmiycem” diyordu. Ben de dansla ilgili konuşmayı bıraktım. sadece ” deden burada, baban, babanen, büyük dayı, yengem de burada. Hepimiz senin resmini çekmek için buradayız. Seni çok seviyoruz” dedim.

Sakinleşince, “istersen gel arkadaşlarına bakmaya gidelim ne dersin” dedim. Kabul etti. Gittik diğer arkadaşlarını gÖrdü. Ağlayanlar, heyecanlılar, gülüp koşanlar her tür çocuk vardı 🙂 Ama Öğretmenlerini taktir ettim gerçekten Özellikle minik çocukları toparlayan Pınar Öğretmenimiz çok sakin ve güler yüzlüydü. O sayede çocuklar sanki sadece sınıfdaymış gibi sakinleştiler. Barış bile elbisesini giydi arkadaşların arasına gitti. Ben gene  “dans etmek ister misin” diye sormadım. O zaten kendiliğinden arkadaşları ile birlikte çıktı sahneye. En son çıkan bizdik ama olsun 🙂 Sonuç ortada. Ben de sahne kenarındaydım, onu oradan izledim. Beyfendi kültür fizik hareketleri yapar gibi dans etti. Daha çok bel kaslarına çalıştı ama bence mühteşem dans etti :))

GÖsteri bitince hepimiz teker teker kutladık oğlumu. Harika dans ettiğini sÖyledik. Evde kutlama pastası kestik. Dede ve babanede bize geldi. Beyfendinin yüzünde bir gurur vardı ki sormayın 🙂

Sanırım gerçekten biz bu gÖsteride istenilen gerçek amaca ulaştık. Çocuğun Özgüveninin gelişmesi için büyük bir adım attık.

Bu arada gerçekten Mobidik anaokulunu kutluyorum. Asıl başarı onların. Çocukları sıkmadan, korkutmadan ve en Önemlisi zorlamadan bÖyle bir organizasyonu başarı ile bitirdiler. Biz bÖyle bir anaokulunda olduğumuz için çook şanslıyız.

This entry was posted on Pazartesi, Haziran 27th, 2011 at 08:25 and is filed under Videolar. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.